Wpisy

Sposoby zabezpieczenia przeciwwilgociowego ścian

 

Ściany nadziemnej części budynku wykonane z betonu komórkowego lub z innych materiałów murowych  musimy chronić przed zawilgoceniem ze względu na negatywny wpływ wilgoci na właściwości fizyko-mechaniczne przegród. Zawilgocenie powoduje obniżenie  parametrów izolacyjności cieplnej oraz nośności ścian, a także pogarsza mikroklimat wnętrza domu, gdzie zaczynamy odczuwać nieprzyjemny zapach charakterystyczny dla zagrzybionych pomieszczeń.

Aby zapobiec takim skutkom ściany przyziemia zawsze muszą być oddzielone od ścian fundamentowych lub ścian piwnic poziomą izolacją przeciwwilgociową.

 

3 sposoby na izolację poziomą ścian fundamentowych

Przenikająca z gruntu wilgoć może wnikać do ścian fundamentowych i na drodze  kapilarnego podciągania przemieszczać się w górę powodując zawilgocenie ścian nadziemnych budynku.  Izolacja pozioma układana na ławie i na ścianie fundamentowej może być wykonana na trzy sposoby:

  1.  dwie warstwy papy izolacyjnej na osnowie z włókna szklanego lub poliestrowego klejone lepikiem lub wodorozcieńczalną emulsją asfaltowo-kauczukową.
  2. folia polietylenowa o grubości powyżej 0,2 mm układana na zaprawie cementowej.
  3. warstwa papy termozgrzewalnej fundamentowej.

Przepony te powinny wystawać do wewnątrz  po za obrys ściany ok. 15 cm i łączyć się w sposób ciągły z odpowiednią osłoną przeciwwilgociową warstw podłogowych.

 

Izolacja przeciwwilgociowa pionowa

Oprócz izolacji przeciwwilgociowej poziomej niezbędnym elementem zabezpieczającym ściany jest izolacja przeciwwilgociowa pionowa, która chroni zarówno ściany fundamentowe i piwniczne w gruncie jak i części ścian znajdujących się powyżej poziomu terenu narażone na rozbryzgi i zawilgocenia od wody opadowej. Najpopularniejszym sposobem jej wykonania jest naniesienie na ściany dwóch warstw gotowych roztworów i emulsji asfaltowo-kauczukowych lub w przypadku niekorzystnych warunków hydrologicznych zastosowanie cięższych  powłok  bitumicznych o grubości powyżej 4 mm. Izolacja pionowa powinna być wyprowadzona na całą wysokość ściany fundamentowej lub piwnicznej i łączyć się z górną izolacją poziomą. Dodatkowo ściany przyziemia w części cokołowej do wysokości ok. 30-50 cm ponad poziom terenu  powinny być wykończone specjalnym tynkiem cokołowym lub okładziną z płytek ceramicznych i klinkierowych, osłaniając ściany przed opadami atmosferycznymi.

izolacja termalica

Ściany z betonu komórkowego powyżej części cokołowej należy pokryć odpowiednim wodoodpornym tynkiem elewacyjnym, który zabezpieczy mury przed zawilgoceniem podczas intensywnych opadów deszczu. Wysoka dokładność wymiarowa bloczków z betonu komórkowego i murowanie na zaprawie klejowej pozwala na wykonanie równej i gładkiej powierzchni zewnętrznej muru, na którą bezpośrednio możemy nałożyć dekoracyjne tynki zewnętrzne o grubości 5-15 mm. Na ścianach z  beton komórkowy możemy wykonać dowolny rodzaj tynku: tradycyjny cementowo-wapienny trójwarstwowy, dedykowany lekki tynk mineralny na bazie modyfikowanych gotowych mieszanek lub tynk cienkowarstwowy wykonywany na podkładach klejowych zbrojonych siatką podtynkową z włókna szklanego.  Tynki elewacyjne wykańczamy poprzez malowanie farbami silikonowymi lub silikatowymi albo nakładamy warstwę szlachetnego tynku mineralnego w żądanym kolorze.

Kierunek ku energooszczędności
Ocieplenie wieńca – na co warto zwrócić uwagę?
Kierunek ku energooszczędności
Ocieplenie wieńca – na co warto zwrócić uwagę?